(15 januari 2023)
Aalscholvers horen bij ons waterrijke land. Je ziet ze zowel bij zout als zout als zoet water.
Op het eerste gezicht lijken het zwarte vogels. Maar als je goed kijkt, zie je de prachtige kleurschakeringen van het verenkleed. In deze tijd van het jaar is de aalscholver op zijn mooist, want het broedseizoen is voor deze vogel in december al begonnen (en gaat door tot in juni). Aalscholvers hebben nu een oranje vlek bij de snavel en witte veren op hun kop en dij. (De grote foto’s zijn van mei; daarom zie je daarop geen witte veren meer.)
Aalscholvers zijn 80-100 cm groot en hebben een gehaakte snavel. Ze vangen vis door te duiken. Ze hebben geen waterdicht verenkleed zoals andere watervogels. Dat heeft als voordeel dat ze diep en lang kunnen duiken. Na het duiken zitten ze met uitgespreide veren op een paaltje om te drogen.
Bij het vangen van vis werken ze soms ook samen: ze drijven met elkaar de vis op totdat die geen kant meer op kan. Ook reigers profiteren daarvan.
Aalscholvers broeden in kolonies. Nederland telt er ongeveer zestig. Het aantal broedparen varieert van 20.000 tot 25.000. Ze broeden vooral in bomen. Omdat ze de boel onderschijten, gaan de bomen dood. Je ogen, neus en oren laten je wel weten wanneer je in de buurt van zo’n kolonie bent.
Ze eten allerlei soorten vis, wat er maar voorhanden is. De naam suggereert dat ze vooral ‘aal’ (paling) eten, maar de paling is inmiddels een ernstig bedreigde vissoort in Nederland en dat komt niet door de aalscholver.
Aalscholvers worden nog steeds als concurrenten gezien voor beroeps- en sportvissers, met vragen tot in het Europees Parlement aan toe. Toch wordt minstens 70 % van de vis op hun menu helemaal niet door mensen geconsumeerd.
Een vissoort die ze o.a. eten is brasem. Deze vis eet veel watervlooien. Watervlooien eten weer algen. Doordat de aalscholver brasem eet, draagt hij er indirect aan bij dat de binnenwateren niet verstikken door algengroei.
Tot aan de jaren ´70 ging het slecht met de aalscholverstand in Nederland door milieuvervuiling en verlies van leefgebied (inpolderen van het IJsselmeergebied). Daarna nam het aantal broedparen van deze beschermde en prachtige vogelsoort gelukkig weer toe.
Hier lees je waarom ik elke dag een soort plaats.
𝘉𝘳𝘰𝘯𝘯𝘦𝘯: 𝘷𝘰𝘨𝘦𝘭𝘣𝘦𝘴𝘤𝘩𝘦𝘳𝘮𝘪𝘯𝘨.𝘯𝘭, 𝘞𝘪𝘬𝘪𝘱𝘦𝘥𝘪𝘢, 𝘕𝘢𝘵𝘶𝘳𝘦 𝘛𝘰𝘥𝘢𝘺
Ineke Bams 