(24 maart 2023)
Morgen, zaterdag 25 maart, is het schelpenteldag. Dat wordt niet alleen in Nederland gedaan maar ook België en Frankrijk doen mee. Zo wordt een beter beeld verkregen van de schelpen op het strand en in de zee langs de Noordzee. Hier kun je zien op welke locaties je mee kunt doen. In 2022 stonden de strandschelp, de zwaardschede en de kokkel in de top 3. Op de website vind je het telformulier met daarop 30 schelpensoorten die je zou kunnen vinden. Een van de soorten op het formulier is de wulk.
Ik heb dit altijd een intrigerende soort gevonden. De wulk is een mariene huisjesslak en het huisje hiervan zie je niet overal op het strand liggen. Hier in huis bleken we nog een exemplaar te hebben van het vroegere schelpenmuseum van onze kinderen (opbrengst van de entree ging naar het WNF). Verder kun je niet alleen de lege schelpen vinden maar ook de eierkapsels, soms nog met de embryo’s erin.
De schelpen van levende wulken zijn meestal grijsbruin van kleur. Bij de exemplaren die je op het strand vindt, is de schelp verkleurd naar lichtgrijs tot blauwzwart. De schelp kan 11 cm lang en 7 cm breed worden. Ze kunnen dertig jaar oud worden. Lege wulkenschelpen worden wel door heremietkreeften bewoond.
Wulken leven van vlak bij de laagwaterlijn tot op diepten van wel honderden meters. Ze eten zowel levende als dode dieren (carnivoor en aaseter). Ze hebben een voorkeur voor schelpkokerwormen. Op de foto rechtsonder zie je aangespoelde kokers van deze wormensoort.
Wulken zijn niet tweeslachtig zoals veel slakken. Van oktober tot maart zoeken wulken elkaar op en vindt de paring plaats. De eieren worden afgezet tussen planten of rotsblokken. De eiermassa’s zitten in hoornachtige eierkapsels. In elk kapsel zitten meerdere eitjes. Uitgekomen larfjes blijven nog even in het kapsel zitten en leven van de nog niet uitgekomen eitjes. Zo blijven de sterksten over. Als hun huisje 3 millimeter hoog is, verlaten de wulkjes het eierkapsel. De lege eierkapsels spoelen vervolgens vaak op het strand aan.
Er is een soort die wel wat op een wulk lijkt: de noordhoren. Hiervan spoelen de schelpen en eierkapsels vooral op de Waddeneilanden aan.
De wulk wordt ook door mensen gegeten. De wulk was algemeen voorkomend maar is vooral door aangroeiwerende coatings op schepen achteruitgegaan. Stoffen in deze verf hebben invloed op de hormonen van vrouwelijke wulken, waardoor de soort zich niet kan voortplanten. M.n. in Zeeland worden wulken gelukkig steeds weer vaker waargenomen.
Hier lees je waarom ik elke dag een soort plaats.
𝘉𝘳𝘰𝘯𝘯𝘦𝘯: 𝘴𝘤𝘩𝘦𝘭𝘱𝘦𝘯𝘵𝘦𝘭𝘥𝘢𝘨.𝘯𝘭, 𝘞𝘪𝘬𝘪𝘱𝘦𝘥𝘪𝘢, 𝘢𝘯𝘦𝘮𝘰𝘰𝘯.𝘰𝘳𝘨, 𝘣𝘰𝘦𝘬 ‘𝘍𝘭𝘰𝘳𝘢 𝘦𝘯 𝘧𝘢𝘶𝘯𝘢 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘻𝘦𝘦’ (2002)
Ineke Bams 