(4 mei 2023)
Niet alle spinnen maken een web. Een familie van spinnen die dat niet doet, zijn de springspinnen. Zij jagen op zicht en bespringen hun prooi. Wel zekeren ze zich met een draad voor het geval ze misspringen.
Een opvallende en makkelijk herkenbare springspin is de huiszebraspin, ook wel zebraspringspin of harlekijntje genoemd. Deze kun je op zonnige dagen op buitenmuren en schuttingen vinden, ook in de winter. Bij bewolkt en regenachtig weer verstopt hij zich in spleten. De sprong van een huiszebraspin kan wel vijftig keer zijn eigen lichaamslengte zijn.
Huiszebraspinnen zijn gedrongen, met korte poten, en 5-7 mm groot. Zebraspinnen worden ze genoemd vanwege het zwart-witte of zwart-gele bandenpatroon op hun lichaam. Op de foto onderaan zie je dat de huiszebraspin uitstekend gecamoufleerd is. Links boven heeft een zebraspin een dansmug gevangen.
Om je prooi te kunnen bespringen moet je goede ogen hebben. En dat hebben springspinnen. Hun vier paar ogen zijn naar voren gericht. Daarvan zijn de voor-middenogen sterk ontwikkeld. Deze zijn gebouwd als een soort telelens. Het netvlies is beweeglijk en zo kan de gezichtshoek veranderen zonder dat ze hun ogen bewegen. Alleen springspinnen kunnen dat. Ook kunnen ze diepte zien; wel zo handig als je de afstand tot je prooi moet inschatten. Ze zien scherp tot op een afstand van 30 cm. Als je van dichtbij een huiszebraspin in de ogen kijkt, heb je echt het idee dat hij je aankijkt.
Zie je een huiszebraspin met sterk ontwikkelde kaken, dan heb je te maken met een mannetje. Vrouwtjes zie je het hele jaar rond. Mannetjes zijn er alleen in het voorjaar en de zomer.
In Nederland komen ook nog twee andere zebraspinnen voor: de schorszebraspin (kleiner dan de huiszebraspin) en de boomzebraspin (met grijze haren op het zwart). Voor een zekere determinatie zou je, zoals bij meer geleedpotigen, naar de genitaliรซn moeten kijken.
Hier lees je waarom ik elke dag een soort plaats.
๐๐ณ๐ฐ๐ฏ๐ฏ๐ฆ๐ฏ: ๐๐ช๐ฌ๐ช๐ฑ๐ฆ๐ฅ๐ช๐ข, ๐ธ๐ข๐ข๐ณ๐ฏ๐ฆ๐ฎ๐ช๐ฏ๐จ.๐ฏ๐ญ
Ineke Bams 