Soort van dag 108: krakeend

(18 april 2023)

De meeste mensen (her)kennen de wilde eend wel. De krakeend is veel minder bekend. Dat heeft te maken met zijn minder opvallende uiterlijk. En zijn er minder van. Terwijl het met de wilde eend minder goed gaat, nemen de aantallen krakeend juist toe. Een eeuw geleden was de krakeend een zeldzame broed- en trekvogel. In de jaren ’70 broedden er een paar honderd paartjes in Nederland, nu zijn het er tussen de 21.000 en 26.000! Op sommige plekken is de krakeend inmiddels talrijker dan de wilde eend.

De grootste kans om krakeenden te zien is in de polders van West-Nederland en Friesland. Vooral in de winter als er ook overwinteraars zijn uit oostelijke en noordelijke streken, is de kans groot dat je ze ziet. In de zomer zoeken ze elkaar op het open water op. Dan kun je er honderden tot duizenden bij elkaar zien, bijvoorbeeld op het Haringvliet.

Mannetjes krakeend zijn grijsbruin van kleur. De vrouwtjes van wilde eend en krakeend lijken erg op elkaar. De vrouwtjes van de wilde eend hebben een paarsblauwe spiegel; de vrouwtjes van de krakeend een witte. Verder hebben vrouwtjes krakeend een oranje rand langs hun snavel. Een wilde eend kwaakt, een krakeend kraakt.

De wilde eend is al volop aan het broeden en kuikentjes heb ik ook al gezien. De krakeend broedt later, in mei. Ze broeden op een nest dat op de grond ligt, tussen het hoge gras, bij voorkeur in ruigtes. Ze eten vooral planten (wortels, stengels, zaden) maar lusten ook insecten.

De vraag is natuurlijk: waarom gaat het zo goed met de krakeend? De soort heeft zich in de twintigste eeuw enorm uitgebreid vanuit Aziatisch Rusland naar West-Europa. Gedacht wordt dat dat komt omdat de Aziatische broedgebieden zijn ontgonnen en drooggemaakt. Tegelijkertijd werden in West-Europa wateren aangelegd, afgedamd en verzoet. Hier profiteert hij van en zijn broedgebied breidt zich nog steeds uit.

Hier lees je waarom ik elke dag een soort plaats.

𝘉𝘳𝘰𝘯𝘯𝘦𝘯: 𝘝𝘰𝘨𝘦𝘭𝘣𝘦𝘴𝘤𝘩𝘦𝘳𝘮𝘪𝘯𝘨, 𝘞𝘪𝘬𝘪𝘱𝘦𝘥𝘪𝘢, 𝘕𝘢𝘵𝘶𝘳𝘦 𝘛𝘰𝘥𝘢𝘺